Eind mei rolde er een brief in de bus van het Centraal Justitieel Incassobureau, bij de meeste mensen wel bekend. Wat ook bekend is, is dat menigeen spontaan in de jeuk schieten wanneer ze zo’n envelop op de deurmat zien dwarrelen. Zo ook mijn persoontje.
Na het openen en lezen van de aantijging en vooral het bedrag kreeg ik bijna een hartverknettering:
€377,00!!!?????!!?!?!?
Wat had ik gedaan? Iemand uit z’n ondergoed gereden zonder dat ik het in de gaten heb gehad??
Niets was minder waar, de overtreding was de volgende: Parkeren op een gehandicaptenparkeerplaats zonder duidelijk zichtbare geldige gehandicapten parkeerkaart. Zo zeg, dat is een mond vol en het leek of de lengte van de tekst van het vergrijp een maat is voor de sanctie! €377,00…..of je een emmer leeggooit. Het is wel inclusief administratiekosten van €7,00, dat dan weer wel….
Nou kon ik me al niet herinneren dat ik sowieso mijn kaart niet had neergelegd, maar zelfs dan nog, €377,00, mijn god wat een bedrag. Misbruik van zo’n parkeerplaats door een valide mens, mwahh, daar kan ik me iets bij voorstellen. Echter daar was hier geen sprake van.
Na er wat over nagedacht te hebben begreep ik best dat de controlerende politie natuurlijk niet kan zien of het om misbruik gaat of dat iemand die in principe op die plek mag staan alleen maar de kaart is vergeten.
Tja, wat te doen, wat te doen. Betalen? Nee, dacht het niet. Bezwaar aantekenen dan maar. Dat blijkt heel eenvoudig online te kunnen via de site van het Openbaar Ministerie. Aldaar moet je dan omschrijven waarom je denkt dat de beschikking onterecht is en er bleek zelfs een mogelijkheid om mijn ingescande parkeerkaart te uploaden en dat geeft hoop! Zo gezegd, zo gedaan en een paar dagen later lag de bevestiging van het bezwaar op de deurmat en begint het lange wachten. Lang ja, want ze hebben daar wel 16 weken de tijd voor om het te behandelen. En als ze er dan nog niet uit zijn kunnen ze het met nog 10 weken verlengen!
Nou die 16 weken waren eind september al verlopen en de volgende 10 aan het einde van deze maand. Over de verlenging had ik trouwens een brief moeten krijgen maar die is achterwege gebleven.
Tijd voor actie bedacht ik me vandaag en gebeld met het CVOM (Centrale Verwerking Openbaar Ministerie) hoe het is met de verwerking van mijn bezwaar op de beschikking staat.
“Er zijn nog 5 wachtende voor U” klinkt het een tijd lang aan de andere kant van de lijn. In eerste instantie dacht ik een fout nummer te hebben gebeld en Welzorg aan de lijn te hebben maar dat bleek gelukkig niet het geval.
Na een stief kwartiertje wachten werd er eindelijk opgenomen door een erg nors klinkende man:
“Met het CVOM!!”
Ik leg de man uit waar ik voor bel en het wordt stil aan de overkant. Na een tijdje vraag ik “Bent u er nog?”
Gelukkig, hij was er nog: “Heeft u geen bericht gehad? Het bezwaar is allang behandeld en er is op beslist”
“Oh?” mompel ik verbaast “En wat was de uitslag dan?”
“Uhhhhja, dat is héél moeilijk uit te leggen maar ik ga het toch proberen” zegt de man, mij het idee gevende dat hij denkt een verstandelijk gehandicapte aan de telefoon te hebben.
“Doe een poging zou ik zeggen” en wacht op de uitleg
“Nou, het zit zo, de officier vond de sanctie op zich terecht opgelegd, maar gezien de omstandigheden is de beschikking verlaagd naar van €370 naar €30”
“Oh dat is erg fijn te horen. Maaruh, welke omstandigheden bedoeld u?”
“Dat u wel een geldige kaart in uw bezit heeft.”
“Ow oké. Maar wat nu dan? Ik heb na het bezwaar nooit meer iets vernomen”. Dat dit ook op Welzorg gedrag lijkt vertel ik hem maar niet.
“Ik ga de aangepaste beschikking alsnog aan u opsturen”
“Maar ben ik nu dan per definitie dan al niet te laat met het betalen van die €30?”
“Nee want omdat u geen acceptgiro hebt gehad is de betalingstermijn daarvan nooit gestart”
Die logica ontgaat me in het geheel, maar ik bedank de man netjes en ga maar afwachten wat er van de week in de bus valt. Het zal waarschijnlijk wel €37,00 worden, want ja, die meneer aan de telefoon moet ook worden betaald.
Moraal van het verhaal: bezwaar kan blijkbaar toch lonen. Het scheelt nogal een slok op een borrel, €370,00 of €30,00! We gaan het maar snel opmaken, straks bedenken ze zich…….
Rene,als ik ooit hier nog eens problemen heb moet ik gewoon jou verhaaltjes lezen en dan voel ik me waanzinnig gelukig om hier
in Canada te leven
Je hebt mazzel René, mocht het bezwaar afgewezen worden heb je ook nog een misdrijf gepleegd. Sterkte verder en groet, peter