Het is alweer een maandje geleden sinds mijn rolstoel door de Transavia mensen vakkundig in elkaar is gedrukt, weet u nog? Tijd om de telefoon weer eens te pakken en te informeren naar de status van de reparatie.
Tringggggg, tringggg, tringgggg….
Via het bekende menu, de uitleg wat dit telefoongesprek gaat kosten en de drie wachtende voor mij, wordt er opgenomen:
“Met de mevrouw van Welzorg”
“Dag mevrouw, met mij, die van die verkreukelde rolstoel, hoe zit het met de bestelde wielen en rugleuning?”
Ik moet weer eens mijn geboortedatum, telefoonnummer en postcode/huisnummer opgeven eer ik verder kwam.
“Oké meneer u bent het inderdaad. Ik ga u doorverbinden met de reparatiedienst”
Tijdens een poging te vragen waarom zij het niet zelf in het systeem kan vinden klinkt al snel het te vrolijke wachtmuziekje
Tringggggg, tringggg, tringgggg….
“Met iemand van de reparatiedienst, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
Ik leg weer het een en ander uit
“Nou meneer, ik kan het niet zo snel vinden, kunnen we u terug bellen?”
“Ja hoor, doe maar op mijn 06, dan ben ik beter te bereiken”
“Komt voor elkaar meneer, een prettige dag verder”
“Ja u ook” en de twijfel over dat “voor elkaar komen” loopt meteen op na zo’n gesprek.
De dag verstrijkt zonder belletje terug helaas. En de volgende dag ook. En de woensdag ook bijna.
Tringggggg, tringggg, tringgggg….
“Met de mevrouw van Welzorg”
“Ja met mij, u zou terug bellen, weet u nog?”
“Ik weet van niets, waar gaat het over?”
Pffff ik leg het weer uit!
“Oké, ik verbind u door met de reparatiedienst, goedemiddag”
Natuurlijk………wachtmuziek…………hompiedompiedom
Tringggggg, tringggg, tringgggg….
“Met iemand van de reparatiedienst, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
“Ja met mij weer, hoe zit het met mijn bestelde spullen?”
“Moment, wat is uw postcode, geb……….” Grrrrrrrr :@:@:@:@
“Oh meneer dat is allang binnen, ik ga meteen een afspraak maken voor levering en reparatie. U bent gewoon op het huisadres?”
“Uh ja, maar dan na vieren of in het weekeinde, ik ben namelijk de enige mens in een rolstoel die werkt snapt u!”
“Tja, dat zal niet gaan”
“Dan kan het alleen op woensdag”
“We gaan kijken, moment”…………”Dat wordt dan 14 augustus”
“Huh, da’s pas over 3 weken mevrouw en ik was het drie weken geleden al zat om te wachten. Ben het tegen die tijd dus al zes weken zat”
“Nou, ik plan het gewoon en als u eerder op een andere dag thuis kunt zijn dan belt u even”
Zo flexibiliteit alom zeg. Ik schrijf de 14 e maar op in de agenda. Ben benieuwd of dat allemaal gaat lukken.
Wordt vervolgd!
Overal hetzelfde. “onze’ scootmobiel had twee jaar terug twee niet synchroon lopende motoren, vorig jaar accu’s die aan het einde van hun latijn waren. Voor beide klachten zou een reparatie worden geregeld. Niet dus. Begin dit jaar de jaarlijkse keuring. Tja, de wielen lopen niet synchroon, de accu’s zijn op en dus scootmobiel total los. dit repareren we niet meer, u vraagt bij de gemeente maar een nieuwe aan. Hele pakketten met formulieren ingevuld, wederom iemand komen kijken naar de scootmobiel met dezelfde conclusie als zijn collega begin dit jaar. Wielen en accu niet goed, scootmobiel uit 2005 repareren we niet meer.
Komende vrijdag wordt een nieuwe aangemeten, hoop wel dat dat nog zin heeft. Mijn vrouw heeft inmiddels al twee jaar niet meer gereden met het apparaat en ik vraag me af of ze zich nog wel zo prettig voelt in het verkeer en de scootmbiel nog wel kan handelen. . . . . .
Hans