10 september, dag 7: Nog een dagje Guilin, 's avonds naar Kunming

Ok dan, we vliegen vanavond pas naar Kunming dus we gaan vandaag in Guilin op pad. Gelukkig waren we niet zo heel vroeg op maar moesten we wel de koffers al gereed maken voor de reis. Dus dat is even heel goed nadenken wat je die dag allemaal nodig denkt te hebben, want de koffers zien we voor middernacht niet meer terug.

Na ontbeten te hebben stappen we weer in de bus en rijden naar de eerste bestemming van de dag, een park genaamd Elephant Hill. Nou maar raden waarom dit park zo heet. Precies, er staat een rots die met een beetje fantasie op een drinkende olifant lijkt. Er lopen fraai uitgedoste meisjes rond waar je mee op de foto kunt. Tegen een kleine vergoeding weliswaar. Onze oudste reisgenoot Arie (van 81 jaar) laat zich wederom op de foto zetten. Hij kan niet zo goed nee zeggen en heeft straks een uitgebreid plakboek.
Het is op zich een mooi park maar niet zo heel boeiend verder. Gelukkig is het nog steeds warm, ik hoop genoeg shirts bij me te hebben.

We bezoeken nog een park, het Zeven Sterren Heuvel park. Prachtig aangelegd en het heeft zowaar een soort dierentuintje. Daar duiken we direct naar binnen, naar wat later bleek geheel tegen de zin van onze gids. "Maar we willen de panda's zien" roepen we in koor. Die blijken dus verderop te zitten. Weten wij veel?
De panda's zitten in aparte hokken. Ze moeten namelijk wennen een hun nieuwe omgeving want ze zijn hier nog maar kort. Al kijkend door het dikke glas zijn we getuige van een unieke gebeurtenis. Een van de panda's beweegt namelijk, niet zomaar even, nee, het beest loopt wel een meter of acht. We krijgen te horen dat ze dat niet zo vaak doen. Hoeveel mazzel kun je hebben op je vakantie.
Het wit van de panda's is overigens niet echt wit, meer een beetje vaal grijs. Maar het kan ook gewoon vuil zijn geweest.

En dan is er de lunch. Die verorberen we al draaiend aan de draaischijf. Lekker hoor.
's Middags is er de mogelijkheid voor een massage. Voor een prikkie wordt je dan anderhalf uur gekneed, geslagen en losgemaakt. Christa kiest samen met een aantal anderen voor de massage. Roy en ik besluiten met de rest van de groep een bezoek aan de lokale markt te brengen.
De markt bevindt zich in een donkere en bedompte hal waar het eigenaardig riekt. Het eerste deel van de hal is gevuld met kruidenverkoop en direct daarna vis. Die vissen worden wel erg vers en naar lucht happend in twee brokken gehakt.
Even verderop liggen een aantal, ook naar lucht happende, vastgebonden kippen te wachten op hun lot. Een tiental ganzen staat opeengepakt in een veel te klein gaashokje te staan.
Roy schrikt zich rot als er een onduidelijk stuk vlees wordt omgekeerd op het moment dat hij erlangs loopt. De kop is ontegenzeggelijk van een hond. Brrr......
Verderop zien we prachtige groenten en fruit. Dat ziet er beter uit. Maar we zijn blij als we de buitenlucht weer zien en ruiken. Misschien had een massage beter geweest. Christa en de anderen hebben ervan genoten.

We gebruiken weer een culinair ronddraaiend hoogstandje als diner en in de avond vliegen we naar Kunming. Op het vliegveld moeten we zelfs de schoenen uitdoen voor controle. U begrijpt dat de atmosfeer in die ruimte niet meer de gewenste kwaliteitsstandaard kon behalen. Ook nu vertrokken we stipt op tijd en de korte vlucht verliep verder rustig. In Kunming ontmoeten we weer een nieuwe gids, Charles. En een verademing, hij spreekt goed Engels. Dan zal-ie wel andere gebreken hebben, toch?
We logeren in het fraaie New Era hotel van 28 verdiepingen hoog. De kamers zijn prima, op het wederom te harde bed na. Wat hebben die Chinezen toch met harde bedden?
Voor we in bed liggen is het ver na middernacht maar geen nood, we mogen morgen uitslapen.