Al enig tijd was mijn zo gekoesterde Roho kussen lek. Dat was al eens EERDER aan de hand dus ik had niet zoveel trek om het te laten maken.
In eerste instantie was het ook niet zo heel erg lek (bestaat een beetje lek?) en moest er elke week een beetje lucht bij. Maar dat bleef natuurlijk niet zo, dat wist ik ook wel. Dus op het laatst moest er tijdens de dag al gepompt worden en dat is niet zo heel handig. Als je thuis bent gaat dat nog maar midden in V&D of in de bioscoop geeft teveel aandacht.
Om ellende te voorkomen heb ik op voorhand een eigen noodkussen in elkaar geflanst. We zijn daarvoor naar Robeek in Alkmaar geweest en samen met hun en een stapel ve3rsachillende soorten schuimrubber/latex is er een heerlijk zittend kussen tevoorschijn gekomen. Ik heb daar een dikke week op gezeten om te kijken of dat goed ging, want als je namelijk niet goed zit en je zit zolang als ik gedurende de dag, dan ben je snel aan de beurt voor ellende kan ik je vertellen. Maar het ging goed en ik durfde de volgende stap te maken.
Ik was het oppompen zat, want alleen het eerste uur na het oppompen zit je lekker. Die euforie gaat namelijk net zo snel voorbij als dat de lucht ontsnapt en moet je op de blaren zitten. Op naar de Welzorg winkel, brrrr….
15 maart was het dan zover:
“Dag meneer van de Welzorg winkel, ik zit weer eens lek”
“Nou, dat is niet fijn als je de hele dag zit, dat snap ik en dat gaan we snel oplossen. Ik ga dat regelen”
Da’s mooi dacht ik meteen maar had ook de vorige rohokussenperikelen nog vers in mijn gedachten. Dus enige reserve was op z’n plek en dat gaf ik de man toch maar mee.
“De vorige keer ging het niet zo soepeltjes, meneer van Welzorg. Duurde lang, was kwijt, weer gevonden, duurde weer lang enzo. En dat wil ik niet deze keer”
“Meneer, dat begrijp ik en het komt goed”
Met die boodschap laat ik het lekke stuk rubber achter bij de uiterst vriendelijk en vertrouwen scheppende man van Welzorg achter.
Vandaag is het 2 mei en het is 7 weken later. 7 weken en nog geen kussen te bekennen. Gelukkig voor mij is het zelfbouwkussen een groot succes, maar ondanks dat: tijd voor een belletje:
Trinngggggg tringggggg trinnggg [toets uw postcode in bladiebladiebla]
Een bedompte mannenstem neemt op: “Met Welzorg reparatieafdeling!!”
“Ja, hier met mij, ik zit al een tijd lek en dat ben ik zat. Ik zit stuk zeg maar. Waar blijft mijn 7 weken geleden ingeleverde Roho luchtkussen?”
“Geboortedatum?”
“2-5-60”
“Moment”
Gemompel aan de andere kant van de lijn.
“Tja ik hier op het scherm…….” en het wordt stil……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
“Hallo bent u er nog?”
“Ja, ja, ja, u heeft nog niets binnen gekregen?”
“Uh, nee anders bel ik niet. Ik zit nog steeds stuk op een noodkussen en dat gaat niet goed na zoveel weken!”
“Oh, mhh, ik zie dat een kussen is besteld. Die heeft u nog niet?”
Is ie hardhorend? dacht ik nog “Nee ik heb niets ontvangen, niet eens een telefoontje”
“Ik ga even navragen hoe het zit, u wordt nog gebeld” en voor ik kon roepen dat dit een herhaling leek te worden van de vorige keer hoor ik de tuuut tuuut tuuut al in de hoorn, zo jammer!
Nou, afwachten dan maar op een belletje. Wordt weer eens vervolgd……….
