De trouwe lezer weet het nog wel, mijn bericht van VORIGE WEEK over mijn lekke Roho kussen. Vorig jaar had ik het ook al een keer laten repareren en was het kussen weggeraakt en toen weer niet en………..
Afijn, na het telefoontje van vorige week was me beloofd dat ze me terug zouden bellen met duidelijkheid over de status van de reparatie. Nou, het bleef weer stil dus vandaag maar weer de telefoon gepakt.
Trinngggggg tringggggg trinnggg [toets uw postcode in bladiebladiebla] GRRRR 🙁
“Met een meneer van Welzorg, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
“Ja met mij die vorige week ook al gebeld heeft en niet terug is gebeld en jullie hebben het beloofd en mijn kussen is nu al 8 weken weg!”
Zo die zit erin!
“Mag ik uw geboortedatum?” pareert de man kalm en ik geef dat aan hem door.
“Beste man, vind u ook niet dat 8 weken op een noodkussen zitten te gek is om los te lopen? ”
Nou dat vond de man ook
“Ja meneer Mossinkoff, uw kussen is kwijtgeraakt en er wordt een nieuwe besteld!”
“Dit wordt net zo’n geschiedenis als vorig jaar lijkt wel, dat is toch niet normaal?” zeg ik met stoom uit mijn oren!
En ook dat vond de man ook “Nee meneer dat wil ik nu wel voorkomen. Ik ga de leverancier bellen en u hoort van mij”
“Ja bel als wat weet alstublieft terug, dan weet ik wat. We hebben een antwoord apparaat dus dat moet lukken”
Met een “Ik ga mijn best doen” hangt de man op en laat me achter met een déjà vu gevoel van hier tot Tokio! Het is werkelijk niet te geloven.
Er rest niets anders dan maar weer afwachten. Ben benieuwd hoe vaak ik nog moet bellen……
Inderdaad niet te geloven. Denk je dat we in Nederland alles goed geregeld hebben. Nee dus. We duimen voor een goede afloop van weer een bijzondere ervaring!
Ja Luc, je blijft je verbazen over dit soort zaken! Zal ook wel weer goed komen na een paar keer aan de bel trekken 😉