Pensionado?

Na zoveel jaar werken bij Tatasteel, en dan heb ik het over 45+ jaar, ging het wel een beetje kriebelen. Getriggerd door een vriend die lekker op 63 jarige leeftijd met pensioen ging, was ik ook gaan nadenken over eerder stoppen met werken.
Nou heb ik dat wel eens eerder gedaan maar dan op een heel andere manier als dat het nu uiteindelijk is gegaan. Een paar jaar geleden had ik bedacht dat ik wellicht bij het ouder worden mijn (aangepaste baan)  niet meer goed zou kunnen uitvoeren, we waren immers alweer een jaar of 10 verder na het rampjaar 2011,  en dus vervroegd te moeten stoppen met werken. Maar ja, dan stop ik omdat ik het niet meer zou kunnen en om dan zelf de werkstekker eruit te trekken is een dure grap, mijn inkomen zou dan stoppen alsmede mijn pensioenopbouw. Slecht idee dus.

Een alternatief en terechte route zou dan zijn om mezelf in dat geval ziek te melden en de route naar het UWV weer ingaan voor het nog niet afgekeurde deel van 40%. Maar mezelf plotseling ziek melden is natuurlijk ook wat gek.
Dus ik naar de bedrijfsarts om hier een gesprekje over aan te knopen. Aldaar heb ik de arts medegedeeld dat ik wellicht in de (nabije) toekomst mijn werk niet of op z’n minst minder goed zou kunnen uitvoeren en dat ik mij dan ziek zou moeten melden.
De beste man vroeg aan mij “waarom klop je nu al bij mij aan dan?” waarop ik antwoordde “Nou, dan weten jullie dit maar alvast”. De toch wel licht verbaasde arts heeft er maar een notitie van gemaakt. Toen ik daar vertrok voelde het eigenlijk al meteen wat vreemd. Misschien wel als de juiste weg maar toch een beetje gek.

Ik heb die manier om te vertrekken dan ook verder zo gelaten en ander pad ingeslagen. Ergens in 2022 heb ik door HR een “laatste werkdag berekening” laten maken, gewoon  om eens te zien hoe dat uit zou pakken waarbij ik mijn echte pensioendatum op 1 mei 2025 had bepaald, ik wordt dan 65 en ga dan 3 jaar eerder met pensioen.
Ons CAO heeft voorzieningen om voorafgaand aan de werkelijke pensioendatum minder te gaan werken met behoudt van loon. In het 2e jaar voorafgaand werk je dan 90% en het laatste jaar voorafgaand zelfs maar 80%. Die dagen hoef je dus geen vrije dagen uit je eigen saldo te gebruiken. En ondanks dat ik snipper ben ik nog gewoon in dienst bij Tata en bouw toto de werkelijk pensioendatum snipper- en ADV dagen op!
Nou dat viel allemaal dus reuze mee, ik werkte 20 uur in de week en kon met het toenmalige en toekomstige saldo aan overuren, ADV- en snipperdagen volgens de gemaakte  “laatste werkdag berekening” al half september 2023 de deur daar achter mij dichttrekken. Uiteraard blijf ik dan in dienst bij Tatasteel tot 1 mei 2025. Ik had wel een veiligheidje ingebouwd om ziekte-, zeer- en noodgevallen op te vangen en de “stoppen met werken” datum op 1 november 2023 gezet.

Zo gezegd, zo gedaan en ik ben intussen alweer een jaar verder. Bevalt dat niet werken nou? Ik kan daar volmondig ja op zeggen en verveel mij geen moment. Wat mij verbaasde is de rust die het geeft, niet alleen voor mijn brakke lijf maar ook in het hoofd. Ik heb mijn werk nooit als mega belastend beleefd, maar nu ik niet meer werk is het toch rustiger in het koppie en dan is gewoon fijn.
Mijn collega’s grapten altijd “je gaat on echt wel missen en je gaat je vervelen”. Nou sorry boys and girls, niets is minder waar. Er is ook regelmatig aan mij gevraagd “Wat ga je nou doen als je niet meer werkt?” waarbij ik altijd aangaf geen plan te hebben en maar zien hoe en wat. Dat doe ik nog steeds zo, ik heb geen specifieke plannen en dat geeft ruimte en rust, alles kan en niets moet!

We gaan zien wat de komende tijd gaat brengen, nu maar verder met genieten……. 😀