Word ik net gebeld door mijn meisje: “Niet schrikken hoor, maar ik lig op de 1e hulp hartbewaking”
Niet schrikken, versta ik dat nou goed? Ja dus. Ze had behoorlijke druk op haar borst gekregen en haar bloeddruk bleek sterk onderuit te zijn gezakt en haar hartslag veel te hoog en onregelmatig.
“Nou dan kom ik er aan”.
“Nee, niets daarvan, je hebt een bruiloft”.
“En? dan zeg ik die af”.
“Nee hoor, niks aan de hand, maak je geen zorgen, zie je vanavond weer, veel plezier”
Dan zit je toch wel even anders op zo’n bruiloft kan ik je vertellen. Maar goed, daarna meteen naar het ziekenhuis (dank aan Peter K. voor de service 🙂 ) want ze krijgt om 7 uur pas de uitslag van het bloedonderzoek. Bij aankomst ligt ze nog aan de draden van de monitor. Het wordt zeven uur, acht uur, tegen half negen. De arts verschijnt en weet te melden dat het geen hartaanval is geweest. Wat dan wel? Dat moet dus onderzocht.
De fietsproef kon niet, haar linkerzijde is te zwak om dit goed te doen. Dus dat gaan ze nabootsen met een chemisch goedje, dan is het daarna net of je een berg van de bovencategorie bent opgefietst.
De eventueel te op te sporen defecten kunnen divers zijn. Bijv. kan het boezemfibrilleren zijn, of zelfs een gaatje in het hart. Wel zaken die eventueel de oorzaak van de herseninfarcten kunnen zijn geweest. Ook weet de man te vertellen dat bij mensen die onder de 50 jaar oud zijn en een CVA hebben ondergaan, deze testen sowieso worden gedaan.
Nou, bij Christa is dat dus niet gebeurt. Bummer zeg…….nog iets wat fout is gegaan.
Wel goed te weten dat het alsnog gaat gebeuren en we gaan meemaken wat er uit gaat komen. Wordt vóór de vakantie nog allemaal gedaan.
Wordt vervolgd……
