Een Belgische firma had een roeiwedstrijd tegen een Japanse firma georganiseerd. De wedstrijd zou met een achtmansboot op de Schelde worden gehouden, Beide equipes trainden lang en hard om zo goed mogelijk voor de dag te komen.
Toen de dag kwam, waren beide teams “topfit”. Toch wonnen de Japanners met een voorsprong van één kilometer. Het Belgische team was zwaar aangeslagen. De oorzaak van deze vernietigende nederlaag moest absoluut boven water komen.
Het topmanagement liet een projectteam vormen om het probleem te onderzoeken en om aanbevelingen te doen. Na langdurig onderzoek bleek dat de Japanners zeven mensen hadden die roeiden en 1 man stuurde, terwijl in het Belgische team 1 man roeide en er zeven stuurden. De leiding nam een adviesbureau in de arm voor een studie over de structuur van het Belgische team.
Na enkele maanden van aanzienlijke inspanning kwamen de adviseurs ook tot de slotsom dat er teveel mensen stuurden en te weinig mensen roeiden.
Om een volgende nederlaag te voorkomen, werd de team structuur ingrijpend veranderd: Er kwamen nu vier stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, 1 stuurmanager en 2 roeiers. Bovendien werd een prestatie-waarderingssysteem ingevoerd om die 2 roeiers nog meer te stimuleren.
Het jaar daarop wonnen de Japanners, nu met een voorsprong van twee kilometer. Het management ontsloeg daarop de roeiers wegens slechte prestaties, verkocht de roeispanen en stopte verdere investeringen in een nieuwe boot. Het adviesbureau werd geprezen en het resterende geld werd onder het management verdeeld.
