Vorige week woensdag dus voor de 2e keer gebeld met ons aller firma Welzorg om nou eindelijk die met rubber beklede hoepels voor mijn rolstoelwielen geleverd te krijgen. Hoe moeilijk kan het zijn, toch? Nou….
“Ach meneer, u bent NIET teruggebeld??!! Schandalig, ik maak er meteen een melding van want dat mag niet voorkomen natuurlijk! Ik ga ervoor zorgen dat u wordt gebeld”
Mwah, klonk begripvol en gaf een tikkie hoop dat het snel verholpen zou worden. Dat was dus vorige week woensdag en het is nu alweer maandag en nog geen reactie gehad en daar wordt ik chagrijnig van. Mijn meisje vroeg wat er was en leg het weer uit en riep “Gotver de gotver, waar is de telefoon” want als ze het zat is is ze het zat.
“Ja hoor eens meneer van de Welzorg, we zijn al vanaf……. en het kan niet zo zijn dat………en hij heeft al last van……en we gaan op vakantie en…..en dit en dat!!”
Om een lang verhaal in te korten, de hoepels bleken al (een tijdje?) binnen en worden komende donderdag geplaatst. Het kan dus wel en is dus echt niet moeilijk.
Alles bij alles te gek om los te lopen en het geeft weinig vertrouwen in een systeem waar een mens ongewild afhankelijk van is. En dit was op zeker niet de laatste keer dat we hier mee te maken gaan krijgen ben ik bang!
