18 september, dag 15: Beijing, de grote stad...

Vroeg op, douchen, de koffers buiten de deur en op naar het ontbijt. Vandaag hebben we een iets langere vlucht naar Beijing. Na aankomst in de grote stad maken we kennis met de laatste gids van deze reis en zij neemt ons mee in de bus naar de lunchbestemming. De rit voert ons door Beijijng en het uitzicht op de enorm grote en moderne glazen gebouwen is erg fraai. Maar nu hou ik wel van die soort architectuur dus rij nog maar even door.
Na deze lunch nemen we een kijkje in de hal van het restaurant en zien een bak kikkers en/of padden die elkaar letterlijk opeten. We zetten de lunch zo snel mogelijk uit ons hoofd anders doet de lunch dat zelf wel.

Deze middag bezoeken we de Lama tempel, een van de belangrijkste tempels van Beijing. Het is in 1694 gebouwd gedurende de Qing Dynasty en het is een complex van 66000 m2. Daarnaast is het ook nog eens volledig symmetrisch gebouwd. In deze tempel staat ook het grootste houten Boeddhabeeld van China en is 26 meter hoog en uit één stuk sandelhout gemaakt. Van dit beeld zit acht meter onder de grond. Het tempelgebouw is om deze reden de hoogste van de vier tempelgebouwen en komt overeen met een gebouw van drie verdiepingen.
Er worden in deze tempel ook tonnen met wierook verstookt. Je moet er maar van houden, dat wel.

De dag zit er weer bijna op, het lijkt kort maar de ochtend is natuurlijk in beslag genomen door de vliegreis. De bus heeft ons naar het laatste hotel gebracht, het Central Garden Hotel. We hebben in dit mooie hotel zelfs een roltrap :) Vanuit onze kamer kijken we uit op de dierentuin van Beijing.
Na het diner gaan we de stad in om drinken en knabbelwerk in te kopen. De hotelbar blijkt namelijk erg duur. Vier euro voor een biertje hakt er wel lekker in dachten we zo.
In een klein winkeltje scoren we een tweetal flessen wijn en wat chips voor nog geen drie euro. Kijk, dat zijn dus onze prijzen. We strijken met nog vijf reisgenoten neer op de eerste verdieping van het hotel waar wat tafels staan nabij de deur van het hotelrestaurant. Er worden wat glazen van de kamers geregeld, de flessen wijn ontkurkt en de zakken chips geopend. Gezellig. Even later gaat het restaurant dicht en het personeel loopt glimlachend en duidelijk niet begrijpend langs ons richting trap. Wordt het toch nog gezellig.

Na borrelen is het goed slapen en dat gaan we dan ook doen. Op tijd want het was evengoed een lange dag.