13 september, dag 10: Dali, de berg op en theedrinken, daarna op naar Lijiang

De wekservice is afgegaan en we hebben lekker ontbeten. Het plan voor vandaag is het bezoeken van een tempel hoog op de berg achter het hotel (alweer een tempel?), daarna volgt een verplicht (bliksembezoek) aan een marmerwerkplaats annex winkel en vanmiddag gaan we gezellig theedrinken.

De bus brengt ons in korte tijd naar de onderzijde van de kabelbaan die ons naar de tempel hoog op de berg moet vervoeren. Een aantal mensen gaat niet mee naar boven want hoogtevrees. Dat kan, maar dan zullen ze wel een tijdje beneden op ons moeten wachten.
Het ritje met de kabelbaan is best prettig. Er heerst op de berg grote rust. Dat blijkt nodig want we passeren een groot aantal graven. Nou hebben we die al eerder gezien maar deze berg ligt aardig vol. We vragen ons af hoe ze alle materialen naar boven hebben weten te krijgen want er zit best wat steenwerk in deze graven.
Boven aangekomen kunnen we de oude tempel bekijken. Dit is wel andere koek. Een stuk ouder, maar ja, het ziet er dan wel weer authentieker uit. Dat dan weer wel.
We gaan uiteraard ook weer met de kabelbaan naar beneden en onderweg komen we een hele sliert Chinese mensen tegen die te voet naar boven lopen met ieder een mand op de rug. We vragen ons af wat zij gaan doen, bloemen plukken of zo? Beneden aangekomen vragen we het aan de gids en die weet te vertellen dat die mensen alle troep op gaan ruimen die toeristen tijdens de kabelbaantocht naar beneden gooien. Dat verzin je toch niet? Ik zou sowieso niets naar beneden gooien maar naar we horen denken daar hele volksstammen anders over.

Na het kabelbaanavontuur gaan we met de bus richting lunchgelegenheid. Altijd weer lekker en je went snel aan de hoeveelheid eten op een dag. Alhoewel toch niet alles helemaal wordt verteerd.
Het verplichte bezoek aan de marmercompany wordt inderdaad een bliksembezoek. 20 minuten in en uit, dat zien we graag.

De bus brengt ons hierna naar een mooi en redelijk nieuw complex waar we een theeschenkceremonie gaan ervaren. Er worden drie kopjes thee geserveerd met alle drie hun eigen betekenis. De eerste is erg bitter, de tweede zoet met kaassnippers erin en de laatste was erg pittig, daar zat o.a. peper in. Heel apart. De thee werd uitgeschonken door jongedames in prachtige kledij en tijdens het drinken van de thee werd een leuk optreden gegeven met muziek en dans.

We rijden deze middag met de bus naar de volgende bestemming: Lijiang. Onderweg doen we eerst net buiten Dali nog een dorp aan waar de Bai bevolking woont. Leuk om te zien, hoewel onze gids er blijkt te wonen en er een nogal commerciële route wordt gelopen. De plaatselijke middenstand moet blijkbaar ook een injectie hebben.
Onderweg hebben we nog wat oponthoud door een ongeval, dat betekende bijna een uur stilstaan. Maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door alles wat om ons heen te zien was. Zo werden bizarre capriolen uitgehaald om toch om de file heen te kunnen komen en wandelde er veel volk langs dat blijkbaar daar ergens in de buurt woont. Schoolkinderen, vrouwen die van alles en nog wat droegen, noem maar op. Dat uurtje was eigenlijk te kort.
De bus brengt ons uiteindelijk toch naar Lijiang en de rit is niet onaangenaam. We rijden onder andere langs rijstvelden, tabaksplantages en zien we kleine watervalletjes.

Na aankomst parkeren we de bus naast het hotel om even verderop te gaan eten. Het avondeten is weer prima, alhoewel een lekkere frikadel speciaal met curry ook niet te versmaden lijkt. Onze nieuwe gids is weer een vrouw, Ivy genaamd. Goed gebekt en erg aardig.
Het hotel in Lijiang is het Jade Dragon Garden hotel. Het ziet er prachtig uit en als dit een voorproefje is voor de kwaliteit van het hotel zitten we hier prima. De waarheid is anders. De lobby is nog wel ok en het uitzicht op de theaterzaal is ook fantastisch. De kamers echter zijn ronduit slecht. De bedden zijn harder dan hard (kon het nog harder dan?) en het uitzicht..........tja uitzicht, nou dat is er niet. Tenzij je een witte muur die een meter vanaf het raam geplaatst is een uitzicht noemt. Ach, het is maar één nachtje.

De avond drijft ons het stadshart van Lijiang in. Het moet gezegd, Lijiang is tot nu toe de mooiste plaats die we hebben gezien. Het is wel donker maar het ziet er allemaal prachtig uit, de straatjes met de verlichte bebouwing, mooi tegen de heuvel oplopend.
We belanden met twee reisgenoten Christa (ja nog een) en Hans in een soort uitgaansgebied. Het ziet er allemaal vreselijk gezellig uit. De panden hebben geen ramen dus de geluiden rollen ongestoord door de straten.
We stranden uiteindelijk in een soort discotheek waar we met luid gejuich worden binnengehaald. Direct bij de ingang krijgen we blokjes hout in onze handen gedrukt. Al snel wordt duidelijk dat we hiermee op de tafel moeten slaan en dan het liefst in de maat van de livemuziek. Het kabaal dat zoiets geeft is heftig. Maar ja, iedereen doet mee dus is het goed.
We zullen straks wel goed slapen want horen doen we niets meer.......